طبقه بندی و استاندارد های قیر
استاندار سازی قیر در کشورها و مناطق مختلف سیستم های طبقه بندی و استانداردهای متفاوتی برای تعیین کیفیت بایندرهای قیری نفتی مورد استفاده قرار می گیرد. شناخته شده ترین استانداردها برای قیر نفتی توسط انجمن ها و سازمان های زیر انتشار یافته است: کمیته استاندارد اروپا (CEN)، موسسه استاندارد آلمان (DIN EN) و...

1- استاندار سازی قیر

در کشورها و مناطق مختلف سیستم های طبقه بندی و استانداردهای متفاوتی برای تعیین کیفیت بایندرهای قیری نفتی مورد استفاده قرار می گیرد. شناخته شده ترین استانداردها برای قیر نفتی توسط انجمن ها و سازمان های زیر انتشار یافته است:
-  کمیته استاندارد اروپا (CEN)
-  موسسه استاندارد آلمان (DIN EN)
-  انجمن اساندارد فرانسه (AFNOR – NF EN)
-  استانداردهای BSI – موسسه استاندارد بریتانیا (NSB –BS EN)
-  انجمن مواد و آزمون آمریکا (ASTM)
-  انجمن ادارات حمل و نقل و بزرگراه های ایالتی آمریکا (AASHTO)
-  سازمان استاندارد آفریقای جنوبی (SABS)
-  استانداردهای استرالیا (AS)


2- متداول ترین روش های مشخصه یابی مورد استفاده برای انواع مختلف قیر

2-1- استاندارهای مورد استفاده برای طبقه بندی های مختلف قیر
 ASTM D946 و AASHTO M20 (طبقه بندی قیر بر اساس درجه نفوذ در دمای 25 درجه سانتیگراد)
 ASTM D3381 و AASHTO M226 (طبقه بندی قیر بر اساس ویسکوزیته در دمای 60 درجه سانتیگراد)
 ASTM D6373 و AASHTO M320 (طبقه بندی قیر بر اساس درجه عملکردی(PG))
 EN 12591 (طبقه بندی قیر بر اساس درجه نفوذ در دمای 25 درجه سانتیگراد) ¬ NF EN؛ BS EN؛ DIN EN؛ غیره.
 AS 2008 (طبقه بندی قیر بر اساس ویسکوزیته در دمای 60 درجه سانتیگراد)
 SABS 307 (طبقه بندی قیر بر اساس درجه نفوذ در دمای 25 درجه سانتیگراد؛ طبقه بندی قیر بر اساس ویسکوزیته در دمای 60 درجه سانتیگراد بعد از آزمون RTFOT)
 IS 73 (هند)، در سال 2007 از طبقه بندی بر اساس درجه نفوذ به طبقه بندی بر اساس ویسکوزیته تغییر یافته است (بر اساس ویسکوزیته در دمای 60 درجه سانتیگراد)؛ البته قیرهای اصلاح شده با پودر لاستیک (CRMB) هنوز بر اساس درجه نفوذ طبقه بندی می شوند(بر اساس استاندارد مذکور).

2-2- قیرهای اصلاح شده با پلیمر
 ASTM D5976؛ ASTM D5840؛ ASTM D5841 (بر اساس نوع پلیمر مورد استفاده؛ در حال حاضر در ایالات متحده آمریکا منسوخ شده است، اما هنوز هم در برخی از کشورهای در حال توسعه مورد استفاده قرار می گیرد).
 ASTM D6373 و AASHTO M320 (قیرهای طبقه بندی شده بر اساس درجه عملکردی(PG)؛ قابل استفاده برای قیرهای خالص و همچنین قیرهای اصلاح شده با پلیمر).
 EN 14023 (کنترل کیفیت قیرهای اصلاح شده با پلیمر)
 مشخصه یابی بر اساس استانداردهای تهیه شده توسط سازمان AUSTROADS (استرالیا)، استاندارهای استرالیایی برای ساخت، برنامه ریزی و طراحی در جاده ها

2-3- امولسیون های قیری (آنیونی؛ کاتیونی؛ اصلاح نشده؛ اصلاح شده با پلیمر)
 امولسیون های آنیونی ایالات متحده آمریکا: ASTM D977 و AASHTO M140
 امولسیون های کاتیونی ایالات متحده آمریکا: ASTM D 2397 و AASHTO M208؛ امولسیون های قیری اصلاح شده با پلیمر: AASHTO M316
 اروپا: استاندارد هماهنگ EN 13808 برای امولسیون های کاتیونی اصلاح نشده و همچنین اصلاح شده با پلیمر
 پیوست ها. (در سطح بین المللی طیف گسترده ای از مشخصه یابی ها برای امولسیون های قیری موجود است؛ که بسیاری از آنها از لحاظ فنی نادرست و گمراه کننده می باشند.)

2-4- قیرهای محلول
 ASTM D2026، ASTM D2027 و ASTM D2028 برای قیرهای محلول زودگیر و کندگیر
 AASHTO M81 و AASHTO M82 برای قیرهای محلول زودگیر و کندگیر
 EN 15522 برای بایندرهای قیری سیال شده و قیرهای محلول
 بنویسید...

تولید قیر
برای تولید قیر از دو فرآیند به صورت ناپیوسته و پیوسته استفاده می شود که چگونگی انجام هرکدام به شرح ذیل می باشد.